Një talent që u pa qysh në shkollë
Në historinë e futbollit kosovar, ka emra që nuk kërkojnë shumë shpjegime, thjesht flasin vetë. Njëri prej tyre është padyshim Naser Bunjaku, i njohur me nofkën “Kaqari”. Ai u zbulua si talent gjatë një turneu shkollor në Gjilan, ku pas ndeshjes finale, trajneri i atëhershëm i pionierëve të KF “Crvena Zvezda”, Faredin Sherifi, i bëri ftesën për t’iu bashkuar ekipit.
Për një djalosh që e donte futbollin me gjithë shpirt, kjo ishte ëndërr e bërë realitet. I nisi hapat e parë në pozitën e mesfushorit defanziv, por shumë shpejt tregoi potencial për më shumë.
Nga pionierët deri te përfaqësuesja e Kosovës
Në vitin 1977, kaloi në ekipin e juniorëve, ku u eksperimentua në disa pozita, përfshirë edhe si qendërsulmues. Me zhvillimin e lojës dhe rritjen fizike, Bunjaku u bë një nga futbollistët më të dalluar në fushë. Në vitin 1978/79, u ftua në përfaqësuesen e Kosovës për juniorë, ku luajti përkrah ikonës Fadil Vokrri.
Pas kësaj, kaloi menjëherë në ekipin e parë të KF “Crvena Zvezda” të Gjilanit, nën drejtimin e prof. Kemajl Halmi – “Raci”.
“Krah i majtë vdekjeprurës”: gjuajtje të forta dhe pasime milimetrike
Me një shtat të ngritur dhe fizikun e fortë, Kaqari u bë një rrezik konstant për mbrojtjet kundërshtare. Ishte majtak, me depërtime të shpejta nga krahu i majtë, pasime precize, centrime të larta dhe gjuajtje të forta. Ishte specialist në goditje dënimi.
Goli i parë që nuk e harron kurrë, erdhi në vitin 1979 kundër Ballkanit të Suharekës, një supergoditje nga distanca, me efekt në ajër që përfundoi drejt e në rrjetë. Një tjetër perlë ishte goli nga goditja e lirë prej 35 metrash kundër Bellanisicës së Strumicës në sezonin 1986/87.
Ofertat nga klubet elitare që u ndalën nga drejtuesit
Performancat e tij sollën interesime serioze nga klube të njohura të Jugosllavisë: Vardari i Shkupit, Zhelezniqari i Sarajevës, dhe Napredaku i Krushevcit. Por përkundër ofertave konkrete, kryesia e klubit nuk i lejoi transferimet, shpesh për arsye politike apo interesa të brendshme që nuk lidhen me sportin.
Në një rast, trajneri i njohur Vukashin Višenjevac i tha direkt gjatë një ndeshjeje: “Ti duhet të vish me ne në Shkup”, por klubi nuk e la. Ofertat ishin të shumta, por përgjigja ishte gjithnjë “jo”.
Diskriminimi, largimi dhe ndëshkimi pasues
Sezoni 1989/90 ishte më i vështiri, si në fushë, ashtu edhe jashtë saj. Klubi nisi të largohej nga shqiptarët dhe të mbushej me lojtarë nga Serbia. Si kapiten, Bunjaku, bashkë me shokun Nehat Osmani, organizuan një takim me lojtarët shqiptarë dhe morën vendimin historik: ta braktisin ekipin në mënyrë demonstrative.
Por pas këtij akti të guximshëm, pasojat ishin të rënda. Jo vetëm që u pezullua nga klubi, por u pushua edhe nga puna që mbante paralelisht. Për më tepër, autoritetet komunale ia mbyllën kafiterinë private, duke e goditur edhe ekonomikisht në mënyrë të qëllimshme.
Ky nuk ishte thjesht një largim nga futbolli, por një formë represioni klasik, që dëshmonte se sporti dhe politika në atë kohë ishin thellësisht të ndërlidhura.
Fundi i karrierës dhe mërgimi në Gjermani
Në sezonin 1991/92, luajti për Teteksin e Tetovës, por edhe aty e gjeti fundi i garave të organizuara në ish-Jugosllavi. Pas kësaj, ai migroi në Gjermani, ku formoi ekipin shqiptar “Drita”, e cili ende garon në ligat e ulëta të futbollit gjerman.
Rikthimi pas luftës dhe puna me të rinjtë
Pas përfundimit të luftës në Kosovë, u kthye në vendlindje dhe dha kontribut si trajner i kategorive të reja në KF Drita, duke punuar me brezin e ri për disa vite me radhë. Edhe pse sot është afër të 65-tave, Bunjaku vazhdon të jetë aktiv në futbollin e vogël, duke ruajtur pasionin që e karakterizoi gjithmonë.
Trashëgimi që mbetet
Naser Bunjaku – Kaqari, është më shumë se një ish-lojtar. Ai është një figurë që simbolizon përkushtim, dinjitet dhe dashuri të pastër për sportin. Në një kohë kur për shumë shqiptarë dyert e mëdha të futbollit ishin të mbyllura, ai arriti të lërë gjurmë dhe të fitojë respektin e të gjithëve, shokë, kundërshtarë dhe tifozë.
Emri i tij do të mbetet përgjithmonë pjesë e historisë së futbollit gjilanas dhe kosovar.
